Τι είδα την Κυριακή

Πηγαίνοντας κανείς σε μια έκθεση ζωγραφικής, είναι αρκετά πιθανό να εντυπωσιαστεί από κάποια τα έργα, ή και από το σύνολο της δουλειάς του καλλιτέχνη, ειδικά αν πρόκειται για καλλιτέχνες του βεληνεκούς του Goya, ή του Tiziano.

Σε σχέση με την έκθεση των χαρακτικών του Goya, που φιλοξένει η Εθνική Πινακοθήκη μέχρι τις 20 Οκτωβρίου, αυτό που με εντυπωσίασε είναι το γεγονός ότι είναι κρίμα, ενώ το σύνολο των χαρακτικών που εκτίθενται, να ανήκει στην ιδιοκτησία της πινακοθήκης από το 1963, παρ’ όλα αυτά να μην εκτίθενται στην μόνιμη συλλογή της, και να πρέπει να γίνει αυτή η έκθεση, προκειμένου να τα δει ο κόσμος (πάντα στη διάρκεια του απελπιστικά περιορισμένου και δημοσιουπαλληλίστικου ωραρίου της.)


"No te escaparás"
του Francisco José de Goya y Lucientes
από την σειρά χαρακτικών "Los Caprichos"

Σε σχέση με την έκθεση του Tiziano, που φιλοξενείται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης με εντυπωσίασε το γεγονός ότι πρόκειται για μια αρπαχτή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας (κλεμμένο σχόλιο από το βιβλίο επισκεπτών). Πέντε η έξι έργα του Tiziano, και τα υπόλοιπα από το σύνολο των 24 συνολικά είναι αντίγραφα έργων του από μαθητές του – κάποια δε και εις διπλούν. Είναι κρίμα τόσο σημαντικά και τόσο μεγάλα, από κάθε άποψη, έργα να στριμώχνονται στις υπερβολικά μικρές αίθουσες και ελλιπώς φωτισμένες αίθουσες του Μεγάρου Σταθάτου.


"Βάκχος και Αριάδνη"
του Tiziano Vecelli

Παράλληλα το μουσείο στην νέα πτέρυγα φιλοξένει, ενενήντα έργα από την περίφημη Συλλογή Κωστάκη(σε σύνολο 1275 έργων) του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη) έως τις 20 Οκτωβρίου 2008. Πρόκειται για σημαντικά έργα (πίνακες, σχέδια, τρισδιάστατα αντικείμενα) αντιπροσωπευτικά όλων των ομάδων και κινημάτων της περιόδου της ρωσικής πρωτοπορίας (κατά τις δεκαετίες 1900 – 1930).
Η έκθεση (της οποίας ο σχεδιασμός και η επιμέλεια είναι πραγματικά υποδειγματική, προκειμένου να έρθει ο επισκέπτης σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή με μια άγνωστη για τον πολύ κόσμο πλευρά της τέχνης του 20ου αιώνα) περιλαμβάνει ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα της συλλογής, από καλλιτέχνες όπως οι Malevich, Popova, Tatlin, Rochenko, Nikritin, Lissitzky, Kliun κ.ά.


"Red Light"
του Ivan Kliun

Το πραγματικά εντυπωσιακό όμως είναι ότι στo πλαίσιο της έκθεσης, υπάρχει το πρόγραμμα «Αγγίζοντας την τέχνη» για άτομα με προβλήματα όρασης. 32 από τα έργα της έκθεσης, έχουν αποδοθεί απτικά και θα εκτίθενται παράλληλα με τα πρωτότυπα έργα των καλλιτεχνών.


Η Γέννα
απτικό αντίγραφο απο την έκθεση

Την ώρα που βρισκόμουν σ’αυτό το κομμάτι της έκθεσης και είχα εντυπωσιαστεί τόσο από την πρωτοβουλία, όσο και από την απόδοση των έργων, αλλά θεωρούσα ότι είναι κάτι ουτοπιστικό στην ουσία – που απλά γίνεται για να γίνει και να πούμε μπράβο στους φορείς-, είδα δίπλα μου μια μητέρα με ένα περίπου 15χρονο παιδί, με προβλήματα όρασης, να προσπαθεί με την βοήθεια του λεπτομερούς καταλόγου του μουσείου να το βοηθήσει να καταλάβει τι είναι αυτό που άγγιζε (αυτό που εγώ είχα την τύχη να βλέπω).
Το πώς αισθάνθηκα εκείνη την στιγμή δεν μπορώ να το περιγράψω – γιατί ήταν από τις πιο δυνατές, συγκινητικές, θαυμαστές, συγκλονιστικές στιγμές που έχω ζήσει- μια στιγμή που μάλλον δύσκολα θα ξεχάσω, μια στιγμή πολύ πιο εντυπωσιακή και δυνατή από όλα τα αισθήματα που μου δημιούργησαν όλοι οι πίνακες που είδα εκείνη την ημέρα.