Μετράω ανάποδα μέχρι την πρώτη του Αυγούστου, που θα φύγω μακριά από όλα όσα δεν θέλω να αντιμετωπίσω
Περιμένω πως και πως τις ώρες που θα με καίει ο ήλιος, και θα με τυφλώνει
Που το μόνο που θα ακούω θα είναι τζιτζίκια και τριζόνια
Που το μόνο που θα βλέπω θα είναι θάλασσα, βότσαλα και καΐκια
Που το μόνο θα μυρίζω θα είναι γιασεμί μαστιχόδεντρα και νυχτολούλουδα
Που το χέρι μου θα με αγγίζει και θα νοιώθω το ξεραμένο αλάτι της θάλασσας, ανακατεμένο με αντηλιακό
Που οι πατούσες μου θα καίγονται όπως θα περπατάω ξυπόλητος στα καυτά βότσαλα, και θα παγώνουν στα μωσαϊκά του σπιτιού
Που θα γεύομαι καλαμαράκια, χταπόδι και ούζο
Που θα ζαλιστώ στο Πυργί από τα ξυστά
Περιμένω πως και πως τις ώρες που θα με καίει ο ήλιος, και θα με τυφλώνει
Που το μόνο που θα ακούω θα είναι τζιτζίκια και τριζόνια
Που το μόνο που θα βλέπω θα είναι θάλασσα, βότσαλα και καΐκια
Που το μόνο θα μυρίζω θα είναι γιασεμί μαστιχόδεντρα και νυχτολούλουδα
Που το χέρι μου θα με αγγίζει και θα νοιώθω το ξεραμένο αλάτι της θάλασσας, ανακατεμένο με αντηλιακό
Που οι πατούσες μου θα καίγονται όπως θα περπατάω ξυπόλητος στα καυτά βότσαλα, και θα παγώνουν στα μωσαϊκά του σπιτιού
Που θα γεύομαι καλαμαράκια, χταπόδι και ούζο
Που θα ζαλιστώ στο Πυργί από τα ξυστά
Που θα περπατήσα στα σκεπαστά στενά των Μεστών
Που θα λατρέψω ξανά το ηλιοβασίλεμα στον Ανάβατο
Που θα κολυμπώ στις έρημες παραλίες της πλευράς του Αιγαίου
Που θα φάω σπιτικό γλυκό τριαντάφυλλο και βύσσινο
Που θα κλέψω σύκα από τον δρόμο
Που θα περπατήσω στον Κάμπο
Που χαθώ πάλι στο Κάστρο
Που θα χαθώ στις σελίδες των βιβλίων μου και θα ταξιδέψω
Που η μόνη μου επαφή με τον πολιτισμό θα είναι το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο
Που δεν θα φοβάμαι να μιλήσω
Που δεν θα με νοιάζει η υστερία κανενός
Που θα αλλάξω την ρουτίνα μου
Απλά του χρόνου ελπίζω να τα κάνω αυτά στην Σαρδηνία
Που θα λατρέψω ξανά το ηλιοβασίλεμα στον Ανάβατο
Που θα κολυμπώ στις έρημες παραλίες της πλευράς του Αιγαίου
Που θα φάω σπιτικό γλυκό τριαντάφυλλο και βύσσινο
Που θα κλέψω σύκα από τον δρόμο
Που θα περπατήσω στον Κάμπο
Που χαθώ πάλι στο Κάστρο
Που θα χαθώ στις σελίδες των βιβλίων μου και θα ταξιδέψω
Που η μόνη μου επαφή με τον πολιτισμό θα είναι το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο
Που δεν θα φοβάμαι να μιλήσω
Που δεν θα με νοιάζει η υστερία κανενός
Που θα αλλάξω την ρουτίνα μου
Απλά του χρόνου ελπίζω να τα κάνω αυτά στην Σαρδηνία
7 σχόλια:
που μας αναστάτωσες πρωί πρωί γιατί μετράμε σν 30 κάτι ακόμα από την 1η αυγούστου. και μοιάζουν οι μέρες αιώνες.
να γίνουν όλα τα που, όλα αυτά που θες, και όλα αυτά που ονειρεύεσαι, πραγματικότητα
ωραίες εικόνες, που δεν παίζει τόσο ρόλο το μέρος τελικά, αλλά η διάθεση.
αν και στην κόστα σμεράλντα μια χαρά θα είναι!
@ b|a|s|n\i/a ένα σου λεω μόνο, οτι ζηλεύω προκαταβολικά. Δηλαδή την μέρα που θα γυριζω εγω φευγεις εσυ? Το μόνο που με παρηγορεί εϊναι που θα κάνω ένα μηνα διακοπες φέτος, και θα γυρίσω σχεδον ολο το αιγαιο.
Καλη βδομαδα
@ tovene592 ολα παιζουν το ρολάκι τους να ΄σαι σιγουρος, άλλα πιο λιγο άλλα πιο πολυ.
apo liges lexeis opws kampos kai kastro katalava oti einai xios kai h paralia ta maura volia einai ?
an kai den exw paei moy thn exoyn perigrapsei leptomeros
Νομιζω οτι καποια στιγμη πρεπει να την περιλαβεις στο προγραμμα των διακοπών σου
Ήρθες στην πατρίδα μου. Στον τόπο μου. Είδα φωτογραφίες από το χωριό μου, από τον Ανάβατο από το Πυργί από τα Μαύρα βόλια. Θα συναντηθήκαμε σίγουρα στα Μεστά. Σίγουρα πέρασες έξω από το σπίτι μου. Σίγουρα το φωτογράφισες. Σίγουρα σκέφτηκες αυτό που ακουσα σήμερα ένα πιτσιρικά να λέει στα αγγλικά έξω από την πόρτα μου. "Κοίτα ένα σπίτι που μέσα μένει ένα φάντασμα!"
@ fractal
Δεν είναι το πιο όμορφο μέρος στην Ελλάδα?????
Είναι...
Δημοσίευση σχολίου